تأمین غذا از ابتدای خلقت یکی از مهمترین و اساسیترین نیازهای بشر بوده است. و با گسترش جوامع و افزایش جمعیت، طبیعت بهتنهایی قادر به پاسخگویی به این سطح از جمعیت نیست. بااینوجود دانشمندان به کمک تولیدکنندگان کالاهای اساسی آمدهاند و با کمک علم و طبیعت به افزایش بیشتر تولیدات کمک میکنند. تحقیقات نشان میدهد که گوشت، تخم مرغ، شیر و فراوردههای دامی و محصولات وابسته به آنها از اساسیترین بخش تغذیه انسان است. در این مقاله به بررسی تاثیر مکمل ها بر مقاومت دام ها در برابر بیماری ها پرداخته ایم. در ادامه با ما همراه باشید.
اگر بخواهیم طبق سیستم طبیعی، تولیدات را انجام دهیم هیچگاه نمیتوان پاسخگوی این حجم از درخواستها جامعه بود. پس برای پرورش بهتر و تولیدات بیشتر و باکیفیتتر مکملهای تغذیهای تأثیر بسزایی دارند. سالهای اخیر تولیدکنندگان متوجه این موضوع شدهاند که مکملها نهتنها برای افزایش سطح تولیدات و کیفیت بهتر آنها در راستای سلامت دام و افزایش سیستم ایمنی آنها در برابر بیماریها نیز نقش زیادی دارند.
مکمل دامی که دام ها مصرف میکنند بسته به نوع دام و دلایل مصرف میتواند متفاوت باشند و نمیتوان بدون مشورت با متخصص هر مکملی را به دامها داد.
در اینجا مکملهایی را که دام را در برابر بیماریها ایمن نگاه ما دارند معرفی میکنیم.
شاید درگذشته به علت اینکه دامها در چراگاهها و دشتها تغذیه میکردند بدنشان مواد معدنی موردنیاز را از خاک و آب و گیاهان طبیعی دریافت میکرده؛ اما امروزه با کوچکشدن فضای پرورش دام باید این مواد معدنی بهصورت خوراکی به دامها داده شود؛ زیرا مواد معدنی در بافتهای بدن نقش مهمی دارند.
کمبود مواد معدنی در زمان زایش بیشتر خود را نشان میدهد و اگر این مکمل برای بدن تأمین نشود، موجب اختلال در متابولیسم دام، کاهش تولید شیر، جفتماندگی، حساسیت به بیماریهای متابولیکی و حتی افزایش مرگومیر گوسالهها میشود.
مواد معدنی پرمصرف مانند: کلسیم، فسفر، منیزیم، سدیم، کلر، پتاسیم .
مواد معدنی کممصرف مانند: آهن، کبالت، ید، سلنیوم، فلور، نیکل
جوششیرین در نشخوارکنندگان نقش زیادی دارد و موجب حفظ تعادل شکمبه مفید است و در زمان استرس گرمایی میتواند به تعادل PH خون کمک کند. زیرا اگر این گرما به تعادل نرسد موجب بیمار شدن گوسالهها میشود و میکروبهای مفید شکمبه که کار تولید برخی ویتامینها را انجام میدهند از بین میروند.
عنصری که برای بدن تمامی موجودات زنده ضروری است و نبود و کمبودن آن در بدن میتواند موجب بیماریهای مختلف و ضعف سیستم ایمنی بدن شود.
ویتامینها مکملهای ضروری برای بدن هستند که در اندازه مشخص و نرمال سلولهای بدن به آنها احتیاج دارند.
ویتامینهای A، D، E، K معمولاً ویتامینهای محلول در آب هستند که به طور مستقیم در جیره دام قرار نمیگیرند؛ بلکه توسط میکروبهای شکمبه تولید میشوند و اینجا متوجه میشویم چرا مکملهای معدنی بیشترین تمرکز را بر روی سلامت شکمبه دارند.
ویتامین A
این ویتامین نقش مهمی در مقابله با عفونتها ایفا میکند و نقش مهمی در افزایش سیستم ایمنی دامها دارد و از بروز بیماریهای چشمی دام جلوگیری میکند.
کمبود این ویتامین در دامها با زبر شدن مو و فلسدار شدن پوست خود را نشان میدهد که باید زودتر درمان شود.
ویتامین D3
این ویتامین که به شکل D2 و D3 در جیره مکملهای دامی قرار دارد. اگر بهاندازه مورداستفاده دام قرار نگیرد، موجب انحنای استخوانهای گوسالههای درحالرشد، نقص استخوانی در دامها، و تورم زانو در دامها میشود.
ویتامین E
کمبود ویتامین E موجب نازایی و عقیم شدن حیوان، مشکلات کبدی، مشکلات کبدی، تحلیل جنسی میشود
ویتامین C: مقاومت دام ها در برابر بیماری ها
این ویتامین بدن دام را در برابر بیماریهای ویروسی مقاوم میکند و در صورت ابتلا به بیماری روند درمان حیوان را بهبود میبخشد.
اسیدهای چرب که به طور طبیعی در طبیعت برای دام یافت نمیشود باید به شکل مکمل در جیره غذایی آنها قرار گیرد. اسیدهای غیراشباع مانند: امگا ۳ و امگا ۶ که تأثیر بسزایی در بهبود عملکرد تولیدمثل دام دارند و در روند تولیدمثل گوسالههای سالمتر تولید میشوند که بدون نقص مادرزادی باشند.
مکمل اسیدآمینههای صنعتی موجب جذب بهتر پروتئینها در بدن دام میشود و از طرفی سبب کاهش دفع نیتروژن به محیطزیست است و از طرفی برخی از اسیدآمینهها در واکنشهای انتقال عصبی مفید بوده و نقش آنتیاکسیدانی و افزایش سیستم ایمنی بدن را دارند.
تاثیر مکمل ها در مقاومت دام ها در برابر بیماری ها می تواند باعث کاهش مرگ و میر دام ها شود. مکمل ها تاثیر بسیار زیادی در این زمینه دارند. مکمل ها با دارا بودن انواع ویتامین ها تاثیر مستقیم بر بدن دام ها دارند.