انواع بیماری های گاو

بررسی بیماری های مختلف در گاو ها

از انواع بیمارهای شایع گاوها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تب برفکی: این نوع بیماری جزو بیمارهای خطرناک و شایع گاوها است که با نام "زخم دهان" نیز شناخته می شود و شهرت جهانی دارد. این بیماری از طریق آب و خوراک آلوده یا تنفس منتقل شده و سلامت گله را به مخاطره می اندازد. علائم آن شامل زخم های عمیق در دهان، لنگش، ترشحات شدید دهانی و کاهش اشتها است که می تواند منجر به افسردگی و حتی مرگ گاو شود. پیشگیری و تشخیص زودهنگام این بیماری، نقش حیاتی در حفظ بهره وری صنعت دامداری دارد.
- بیماری طاعون یا گاومرگی: یکی از خطرناک ترین و واگیردارترین بیماری های دامی است که می تواند به سرعت باعث همه گیری در گله شود. این بیماری از طریق آب و خوراک آلوده یا تنفس منتقل شده و علائمی مانند تب بالا، زخم های دهان و لثه، آبریزش شدید چشم ها و عفونت در ترشحات فرج را به همراه دارد. متاسفانه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و تنها راه مقابله با آن، پیشگیری از طریق واکسیناسیون و رعایت بهداشت است. در صورت مشاهده علائم، سوزاندن لاشه و قرنطینه کردن گله، اقدامات ضروری برای جلوگیری از گسترش بیماری گاوها محسوب می شوند.

- بیماری شاربن: این نوع بیماری عفونی و خطرناک است و از طریق مراتع آلوده یا تماس با باکتری باسیلوس آنتراسیس منتقل شده و از راه هایی مانند آب، خاک و تنفس گسترش می یابد. علائم این بیماری شامل تب بالا، ادرار خونی، تلف شدن ناگهانی دام و خونریزی از بینی و مخرج پس از مرگ است که در صورت عدم سوزاندن لاشه، خطر آلودگی محیط را افزایش می دهد. واکسیناسیون به عنوان مهم ترین روش پیشگیری، از 3 ماهگی به بالا انجام شده و به ویژه در بازه زمانی اسفند تا خرداد هر سال توصیه می شود. این واکسن نقش کلیدی در تقویت مقاومت گاوها در برابر این بیماری مرگبار دارد.
- بیماری تیلریوز: یکی از بیماری های انگلی شایع در گاوها که از طریق پشه و کنه های آلوده منتقل می شود بیماری تیلریوز است و علائمی مانند سرفه، اسهال، کم خونی و زردی به همراه دارد. این بیماری باعث ضعف سیستم ایمنی، تورم غدد لنفی و وجود خون در مخاط می شود و در صورت عدم پیشگیری، خطرات جدی برای گله به همراه خواهد داشت. بهترین روش های پیشگیری شامل سم پاشی محیط، رعایت بهداشت و واکسیناسیون است که از 4 ماهگی به بالا و به ویژه در فصل زمستان توصیه می شود. واکسن دهی به موقع نقش کلیدی در حفظ سلامت دام ها و جلوگیری از گسترش بیماری دارد.
- بیماری تب مالت: تب مالت، بیماری همه گیر و شایع در گاوها، از طریق آب و خوراک آلوده، تماس با جنین سقط شده و ترشحات دام منتقل شده و علائمی مانند سقط جنین، نازایی و تورم بیضه ها را به همراه دارد. بررسی ها نشان می دهد حدود 70 درصد از گاوهای واکسینه شده، از این بیماری به سلامت عبور کرده اند. پیشگیری از این بیماری شامل واکسیناسیون یک بار در طول عمر، ضد عفونی محیط زایش و قرنطینه کردن دام های آلوده است. این اقدامات نقش حیاتی در کاهش خطر انتشار و اثرات منفی تب مالت دارند.

- بیماری پاستورلوز: بیماری پاستورلوز، یکی از بیماری های تنفسی رایج و واگیردار در گاوهاست که توسط باکتری مانهیا همولیتیکا ایجاد شده و خطر مرگ 10 درصد از دام های آلوده را به همراه دارد. این بیماری از طریق آب و خوراک آلوده، تنفس هوای آلوده یا تماس با زخم های پوستی منتقل شده و علائمی مانند تنفس سخت، تورم گلو و گردن، و عدم نشخوار را به همراه دارد. درمان این بیماری تنها با استفاده از آنتی بیوتیک امکان پذیر است و پیشگیری از آن شامل واکسیناسیون سالانه، سوزاندن لاشه دام های بیمار و رعایت بهداشت محیطی است. همچنین، خرید گاو از مناطق ناشناخته و قرنطینه کردن دام های مشکوک، از جمله اقدامات ضروری برای جلوگیری از گسترش این بیماری دامی محسوب می شود.

واکسیناسیون در مقابل بیماری های گاوی گونه عمل می کند؟

واکسیناسیون گاوها به عنوان یکی از موثرترین روش های پیشگیری در برابر بیماری های گاوی، با تحریک سیستم ایمنی دام، آن را برای مقابله با عوامل بیماری زا آماده می کند.
واکسن ها حاوی باکتری ها یا ویروس های ضعیف شده یا غیرفعال هستند که بدون ایجاد بیماری، پاسخ ایمنی طبیعی را در بدن گاو فعال می کنند. این فرآیند باعث تولید آنتی بادی های اختصاصی می شود که در صورت مواجهه با عامل بیماری، دام را محافظت می کند. انجام واکسیناسیون به موقع و منظم نقش کلیدی در کاهش خطر همه گیری و حفظ سلامت گله دارد.