استفاده از سبوس برنج در خوراک طیور

سبوس برنج تا حد زیادی مستعد فساد می باشد، حاوی میزان بالایی فیتات و بازدارنده های آنزیمی (بازدارنده تریپسین) است و فیبر بالایی دارد. این خصوصیات موجب محدودیت استفاده از سبوس برنج در خوراک طیور می شود. بسته به ناحیه جغرافیایی منشأ برنج و سطح آنزیم های مکمل مورد استفاده، حداکثر 20-10% در جیره مرغهای گوشتی توصیه می شود (Martin and Farrell, 1998a).
Gallinger و همکاران (2004) گزارش کردند استفاده از 20% سبوس برنج در خوراک مرغهای گوشتی موجب کاهش عملکرد رشد می گردد. بعلاوه افزودن تنها 10% سبوس برنج کارآیی خوراک و محتوای خاکستر استخوان ساق پا را کاهش می دهد. محققین توصیه کرده اند که قبل از 21 روزگی، سبوس برنج نباید در جیره مرغهای گوشتی مورد استفاده قرار گیرد.
استفاده از آنزیم های خوراکی مانند فیتاز بهمراه سبوس برنج در افزایش قابلیت دسترسی فسفر و بهبود عملکرد طیور نقش مهمی ایفا می کند.