در این مقاله از سایت توحید دارو پارس در مورد تفاوت بین آغوز و شیر معمولی صحبت خواهیم کرد.
برخلاف شیر کامل، آغوز حاوی مواد بسیار مهمی مثل ایمنوگلوبولین ها (آنتیبادیها)، انرژی، سیتوکین ها، فاکتورهای رشد و سطوح بالاتری از ویتامینها و مواد معدنی است که برای تغذیه گوساله تازه متولد شده لازم و ضروری است. علاوه بر این، آغوز میزان چربی و پروتئین بالاتری نسبت به شیر معمولی دارد.
گوساله بدون ایمنوگلوبولین ها در واقع بدون آنتی بادی های محافظتی که برای حفاظت از او در برابر بیماری ها لازم است، متولد میشود.
آغوز منبعی غنی از این آنتی بادی ها است. گوساله برای دفاع در برابر عوامل بیماری زا تا زمان فعال شدن سیستم ایمنی خود، به انتقال موفق این آنتی بادی های مادری از آغوز متکی است.
1- به عنوان اولین خوراک مصرفی گوساله از آغوز استفاده کنید.
2- تا دو ساعت بعد از تولد گوساله آغوز به او خورانده شود.
3- حداقل میزان آغوز خورانده شده 3 لیتر باشد.
کیفیت آغوز با توجه به میزان ایمنوگلوبین G (IgG) موجود در آن اندازه گیری می شود.
غلظت این ایمنوگلوبین باید بیشتر از 50 گرم در لیتر باشد. اگر آغوز بلافاصله بعد از زایمان گاو گرفته شود، بالاترین کیفیت را خواهد داشت، به طوری که محتوای ایمنوگلوبولین در دوشش دوم نصف میشود.
اگر گوسالهها بلافاصله بعد از تولد به میزان کافی آغوز دریافت نکنند، آنتی بادی ها نمیتوانند با موفقیت به بدن آنها منتقل شوند (FPT).
عدم انتقال مثبت آنتی بادی ها به طور مشخص موجب افزایش وقوع بیماری ها و شیوع امراض و مرگ میر در گوساله ها میشود، بنابراین تعیین اینکه آیا گوساله میزان کافی از آنتی بادی برای محافظت خود دریافت کرده است یا نه بسیار مفید است.
این کار می تواند با اندازه گیری سطوح Ig در سرم خون گوساله انجام شود. آزمایش کدورت در معرض سولفات روی (The Zinc Sulphate Turbidity Test) به طور روتین توسط بخش کشاورزی برای تعیین FPT انجام میشود.